Przegląd rynku destylatorów

Na rynku znajduje się mnóstwo różnych destylatorów. Początkujący, a także Ci którzy chcą wymienić swój stary sprzęt na nowocześniejszy, często gubią się w wielu możliwych opcjach zakupu. Niniejszy poradnik ma na celu pokazać i opisać główne opcje wyboru, a także pomóc wybrać sprzęt dla siebie.

Co wybieramy w kolejności:

1. Materiał: Miedź lub INOX (nierdzewka)

2. Typ destylatora

3. Rozmiar destylatora

4. Rodzaj i pojemność kotła

5. Wypełnienie destylatora i system pozyskiwania destylatu

1. Materiał z jakiego jest destylator

Mamy 2 możliwości: destylator ze stali nierdzewnej lub destylator miedziany. Wszystkie inne materiały albo są problematyczne w użyciu (np. destylatory szklane) albo absolutnie dyskwalifikujące (rury metalowe czy ocynkowane). Zarówno destylatory miedziany, jaki i nierdzewne, mają swoich zwolenników. Miedź ma inne właściwości niż stal nierdzewna. Jest pierwiastkiem czynnym, biorącym udział w destylacji - absorbuje szereg szkodliwych związków (np. siarkę), nie dopuszczając ich do finalnego destylatu. Jest bakteriostatyczna (bakterie nie lubią miedzi), a także nie koroduje. To powoduje, że destylat z miedzi uznawany jest za bardziej szlachetny niż analogiczny destylat z nierdzewki; Jest łagodniejszy w smaku, zharmonizowany. Renomowane, stare destylarnie pracują na miedzi.

Miedź znacznie lepiej przewodzi także ciepło. Różnica jest olbrzymia (miedź: ok. 370 W m/K, Stal nierdzewna średnio 18 W m/k). Ma to praktyczne znaczenie przy destylacji - miedź stwarza inne, bardziej korzystne środowisko pracy. Z tego samego powodu, chłodnice czy skraplacze w destylatorach powinny być z miedzi, bo dzięki temu chłodzenie jest znacznie bardziej efektywniejsze i po prostu oszczędza się wodę.

Stal nierdzewna ma jednak też zalety. Jest tańsza, a przez to łatwiej dostępna dla użytkowników z ograniczonym budżetem. Stal nierdzewna jest łatwo "obrabialna" - większość spawaczy jest w stanie samemu przygotować destylator. W przypadku jakiejś nieszczelności, a także wtedy gdy będziemy chcieli rozbudować sprzęt (dołożyć do kolumny kolejną mufę, port temperatury czy nypel) - poradzi z nią sobie większość spawaczy. Ale uwaga: Z tego powodu na rynku jest sporo destylatorów nierdzewnych przygotowanych przez firmy, dla których produkcja destylatorów jest jednym z wielu zajęć (obok produkcji balustrad czy elementów maszyn). Radzimy unikać takich producentów. Gdy już zdecydujemy się na nierdzewkę, lepiej poszukać producenta wyspecjalizowanego wyłącznie w destylatorach.

W DOBRYDESTYLATOR projektujemy i wykonujemy jedynie destylatory miedziane / nie zajmujemy się sprzętem nierdzewnym.

Inaczej też należy dbać o miedź i stal nierdzewną. Nie do końca prawdą jest, że miedź wymaga większych nakładów pracy, aby utrzymać ją w czystości. Taka opinia wynika prawdopodobnie z tego, że miedź z czasem utlenia się (ciemnieje - to naturalny proces). Ale to nie oznacza, że stal nierdzewna nie wymaga mycia. Jeśli chcemy zachować stałą, pierwotną jakość destylatu, musimy zadbać zarówno o przemyciu sprzętu po każdej destylacji, jak i pamiętać o okresowym, dokładniejszym umyciu co kilka/kilkanaście destylacji. I to niezależnie od tego, czy jest to miedź, czy nierdzewka. Różnica będzie tylko w zastosowanym środku myjącym - w przypadku stali nierdzewnej będzie to najczęściej zwykły detergent kuchenny (lub np. roztwór octu), a w przypadku miedzi - gorąca woda z rozpuszczonym kwaskiem cytrynowym (zobacz wpis JAK DBAĆ O SPRZĘT MIEDZIANY).

2. Typ destylatora

Niemniej ważną decyzją, jest wybór odpowiedniego typu destylatora. Na rynku dostępnych jest wiele różnych konstrukcji, a najpopularniejsze z nich to:

ALEMBIK MIEDZIANY:

Tradycyjny, historyczny sprzęt (występuje tylko w wersjach miedzianych), pochodzący z kręgów kultury arabskiej/śródziemnomorskiej. Obecnie jest wciąż dostępny, ale rzadziej używany, najczęściej do destylacji nastawów owocowych/zbożowych w najbardziej tradycyjny sposób - na wolnym ogniu.

Alembiki są robione ręcznie - mają różne kształty i pojemności. Wyglądają przepięknie, niemal jak mebel w salonie. Są jednak mało uniwersalne: najczęściej nie posiadają grzałek, a także nie umieszcza się w nich wypełnienia (niezbędnego przy destylacji np. cukrówek). Ich mała popularność wynika też z problematycznej obsługi (trudności w uszczelnieniu kotła i poszczególnych elementów składowych alembika) oraz trudnością utrzymania w czystości (zwłaszcza kotła, który też jest miedziany). Dlatego alembiki będą dobrym wyborem tylko dla wąskiej grupy użytkowników, którzy świadomie godzą się na mało elastyczny i problematyczny w codziennym stosowaniu sprzęt.

DESTYLATOR tzw. ZIMNE PALCE

Wciąż oferowany przez wielu sprzedawców, sprzęt pochodzący konstrukcyjnie z ubiegłego wieku. Mimo że często oferowany jest z tzw. odstojnikami, które w pewnym stopniu mają oczyszczać destylat z niepożądanych związków, sprzęt ten nie umożliwia otrzymania dobrej jakości destylatu, nie mówiąc już o spirytusie. To na takich sprzętach najczęściej powstaje bimber z obcymi, niepożądanymi i nieprzyjemnymi zapachami i ostrym smakiem. Zimne palce powstają prawie wyłącznie z nierdzewki, i jest to najtańszy dostępny sprzęt na rynku. Odradzamy zakup tego sprzętu.

POTSTILL:

Tradycyjny, popularny i szeroko stosowany sprzęt służący do destylacji prostej (czyli jednokrotnej). Destylacja na potstilu daje wyrób o silnym smaku i aromacie użytego surowca, dlatego na potstilach destyluje się nastawy owocowe oraz zaciery zbożowe. Z tego też powodu powinien być wyłącznie miedziany. Potstile mogą być wyposażone w dodatkowe dostawki, takie jak aromatyzator czy też reflux (dodatkową chłodniczkę). Dzięki temu powiększa się możliwość potstila: aromatyzator pozwala na przygotowywanie destylatów aromatyzowanych, a reflux zwiększa moc otrzymywanego destylatu.

W DOBRYDESTYLATOR oferujemy potstile na średnicy 54 oraz 76mm, z wbudowanym fabrycznie aromatyzatorem oraz refluxem. Dzięki temu sprzęt jest uniwersalny i poza wyrobem jakościowych smakówek, można go traktować także jako wyższej klasy destylator.

PotStile są więc świetnym wyborem, jeśli koncentrujesz się na wyrobie destylatów z owoców czy zbóż. Są tańsze niż kolumny półkowe i kolumny rektyfikacyjne (o których poniżej), ale ich minusem jest to, że destylując nastaw cukrowy, nie uzyskamy czystego, bezwonnego spirytusu - a jedynie bimber do ok. 90% mocy. Jeśli komuś to wystarcza, to będzie świetny wybór. Jeśli jednak nie wystarcza, lepiej kupić bardziej uniwersalną kolumnę rektyfikacyjną (zobacz wpis POTSTILL CZY KOLUMNA. CO WYBRAĆ).

KOLUMNA PÓŁKOWA:

Droższa alternatywa do potstila. Jest to bardziej rozbudowany destylator, wymagający jednak większej staranności obsługi oraz większego doświadczenia, żeby wykorzystać jego możliwości. Inaczej niż w potstilu, kolumna destylacyjna składa się z fizycznych półek (w warunkach domowych najczęściej 3-5 półek), oraz pozbawiona jest wypełnienia - pary alkoholu skraplają się bezpośrednio na półkach. Im wyższa półka, tym skroplony destylat ma więcej zawartości alkoholu. Kolumny półkowe mogą być szklane, miedziane lub nierdzewne.

Z uwagi na wysoką cenę, kolumna półkowa w zastosowaniach domowych nie jest tak popularna jak potstill - jest za to często wykorzystywana w większych instalacjach (mini-gorzelniach). Jej zastosowanie jest podobne jak w przypadku potstila - służy głównie do przerabiania owoców i zbóż na destylaty owocowe, oraz do przygotowywania wódek zbożowych, ziemniaczanych czy innych. Plusem kolumny półkowej jest modułowa budowa - można dostawiać/odstawiać kolejne półki, zmieniając tym samym charakter i moc otrzymywanego destylatu. Atrakcyjny jest także sam proces destylacji, bo dzieje się na oczach operatora (zwłaszcza w kolumnach szklanych). Półkowa ma jednak taką samą wadę jak potstill - nie da się na niej przygotować czystego spirytusu (teoretycznie jest to możliwe, ale wymaga kilkunastu półek, co w domu jest nierealne); Wadą jest też sporo wyższa cena, a w przypadku kolumny szklanej - także podatność na uszkodzenia.

W DOBRYDESTYLATOR nie oferujemy kolumn półkowych.

KOLUMNA REKTYFIKACYJNA:

Typ destylatora umożliwiający produkcję czystego spirytusu, a także destylatów z owoców i zbóż. Działa na innej zasadzie niż konstrukcje wskazane powyżej. Wszystkie pary wygotowane z kotła zostają skroplone w głowicy - jednak część z nich powraca do kolumny, a tylko część zostaje odebrana. Regulację tego procesu zapewnia zaworek, który mniej lub więcej przykręcamy, w zależności od tego, co chcemy osiągnąć. Taka budowa umożliwia z jednej strony maksymalne oczyszczenie nastawu i przygotowanie czystego spirytusu 96%, a z drugiej strony - także produkcję destylatów owocowych i zbożowych. Kolumna to więc dość uniwersalna konstrukcja, jednak pamiętajmy że przygotowanie na niej destylatów smakowych podobnych jakościowo do tych z potstila czy kolumny półkowej, wymaga doświadczenia i pewnego reżymu pracy (utrzymanie w czystości, wolne gotowanie, dokładne wybranie przedgonów, etc).

Kolumny rektyfikacyjne są powszechnie dostępne w nierdzewce, a także w miedzi. Jest to sprzęt godny polecenia. Dostępne są różne konstrukcje kolumn (np. z głowicą klasyczną, aabratek, puszkowa), ale w zasadzie nie ma to dużego znaczenia, bo większość działa podobnie. Natomiast o klasie kolumny świadczy jej specyfikacja oraz wyposażenie; Opisaliśmy to w kolejnych punktach poradnika.

Kolumny rektyfikacyjne są dostępne w DOBRYDESTYLATOR w wersjach klasycznej oraz bardzo popularnej tzw. Aabratek.

3. Rozmiar destylatora - Średnica i wysokość

ŚREDNICA

Przez średnicę destylatora rozumiemy średnicę rury, na jakiej jest zbudowany sprzęt. Chodzi oczywiście o rurę wychodzącą bezpośrednio z kotła, a nie np. średnicę chłodnicy (która najczęściej jest znacznie mniejsza). To podstawowa wartość, definiująca wartość sprzętu oraz jego możliwości - zawsze powinniśmy wiedzieć, jakiej średnicy jest kupowany destylator. Jeśli sprzedawca nie podaje lub ukrywa tą informację, bądźmy ostrożni bo być może chce sprawić wrażenie, że destylator jest zbudowany na szerszej rurze, niż jest w rzeczywistości.

Szerokość rury ma bezpośredni wpływ na szybkości destylacji oraz na możliwość przygotowywania jakościowych destylatów; Im większa średnica, tym większa szybkość destylacji i tym bardziej profesjonalny sprzęt.

Do domowej destylacji, spotyka się destylatory już na rurach średnicy od 28, poprzez 35 do 42 mm. Są to najprostsze, mało wydajne sprzęty (zwłaszcza te poniżej 35 mm). Są słabo wyposażone, przeznaczone dla niewymagających użytkowników. Sprawdzą się przy prowizorycznej destylacji, od której niewiele się oczekuje, np. prowadzonej na kuchence indukcyjnej. Tak małe średnice są najczęściej oferowane na dostosowanych do nich garnkach o pojemności 10-18 litrów, które podgrzewa się na kuchni indukcyjnej lub gazowej.

Średnica rury, która zapewni komfortową obsługę oraz pozwoli na przygotowanie co najmniej dobrej klasy destylatów w warunkach domowych, to średnica > 50 mm.

Im większa średnica, tym szybsze tempo destylacji. Wybierając średnicę destylatora, weźmy więc pod uwagę, jak dużo chcemy destylować i ile czasu poświęcić na proces. Tempo destylacji, dla popularnych średnic destylatorów wynosi:

Fi 54 (miedź), fi 60.3 (nierdzewka):
- Destylacja na spirytus: ok. 1 litr/h.
- Destylacja na smakówki: ok. 2 litry/h.

Fi 76 (miedź, nierdzewka):
- Destylacja na spirytus: ok. 2 litr/h.
- Destylacja na smakówki: ok. 3.5-4 litry/h.

Większe średnice rur (pow. 80 mm) to już inny segment rynku - są to mini gorzelnie, dedykowane raczej do małego biznesu (restauracje, lokalni mali craftowi wytwórcy) - wykraczające poza niniejsze opracowanie, dlatego tak dużymi destylatorami nie będziemy się tutaj zajmować.

WYSOKOŚĆ

Wysokość rury (części kolumnowej, tj. od kotła do głowicy) nie wpływa na szybkość destylacji - ale wpływa na stopień oczyszczenia i moc destylatu, jaki uzyskujemy.

Zależnie od wybranego rodzaju destylatora, różna powinna być jej wysokość:

Dla PotStila, rura nie musi być wysoka - klasyczne potstile są niskie (nawet 30 cm). Taka wysokość wystarczy w sytuacji, gdy destylator używany jest wyłącznie do trunków smakowych (owoce, zboża). Jednak gdy chcemy żeby sprzęt był bardziej uniwersalny i nadawał się także do przerabiania nastawów cukrowych, wtedy powinien być wyższy, min. 70 cm. Jednak potstile nie mogą być też za wysokie, bo wtedy charakterystyką swojej pracy coraz bardziej przypominały by kolumnę rektyfikacyjną do oczyszczania nastawów, a nie sprzęt do tworzenia aromatycznych destylatów smakowych. Potstile z naszej oferty mają 80 cm wysokości (przy czym ok 10 cm zajmuje wbudowany reflux) i uznajemy to za rozsądny kompromis pomiędzy sprzętem dedykowanym owocom/zbożom, ale umożliwiający też przepędzenie nastawu cukrowego i pozyskanie mocnego, oczyszczonego bimbru.
Kolumna Półkowa składa się natomiast z pojedynczych segmentów (półek). Producencie najczęściej tak przygotowują kolumnę półkową, aby można było stosować mniejszą lub większą liczbę półek, w zależności od oczekiwanego efektu. Minimalna liczba półek która pozwoli na eksperymenty i przygotowywanie różnych destylatów, to 4 półki. W przypadku gdy kolumna ma być wykorzystywana także do produkcji czystego, mocnego destylatu zbliżonego do spirytusu, wówczas lepsze rezultaty otrzymamy przy 6 czy nawet 8 półkach.
Kolumna rektyfikacyjna powinna natomiast mieć minimum 100 cm zasypu wypełnieniem - jest to wartość minimum, która jednak może być polecana tylko wtedy, gdy wysokość pomieszczenia nie pozwala na wyższy sprzęt. Jeśli możemy pozwolić sobie na więcej, powinniśmy wybrać kolumnę z zasypem najlepiej > 120 cm, przy czym do wysokości kolumny dolicza się też tzw. latarkę (element szklany znajdujący się na końcu kolumny, będący de facto jej przedłużeniem). Dla wymagających użytkowników, przeznaczone są kolumny z zasypem jeszcze wyższym, 140 cm a nawet jeszcze więcej. W DOBRYDESTYLATOR nasze kolumny są dostępne w 3 wersjach: 100/120/140cm + 10 cm latarki.

Oczywiście wybierając dla siebie wysokość rury, musimy wziąć pod uwagę także wysokość całego destylatora (wraz z kotłem, głowicą i ewentualnie innymi elementami) - oraz wysokość pomieszczenia, w którym będzie pracował sprzęt. Dla wygody pracy i uniknięcia uszkodzeń sprzętu (np. przy przenoszeniu destylatora lub demontażu kolumny z kotła). rekomendujemy, żeby było co najmniej 15cm luzu.

4. Rodzaj i pojemność kotła

Do wybranego destylatora musimy także wybrać kocioł - odpowiedni rodzaj oraz pojemność.

RODZAJ KOTŁA

Mamy 3 możliwości:

1. Kocioł na taboret gazowy. Nie polecamy tego rozwiązania. Trudno na takim destylatorze regulować pracę (moc grzania) a także utrzymać stałe warunki pracy - co jest szczególnie ważne w pracy kolumny rektyfikacyjnej. Przede wszystkim jednak, praca na otwartym ogniu jest niebezpieczna. Mitem jest także oszczędność - przy aktualnych cenach gazu i prądu, koszt energii niezbędny do destylacji będzie podobny. Jedynym miejscem gdzie praca na taborecie gazowym ma jakiekolwiek wytłumaczenie, jest sytuacja gdy nie ma dostępu do energii elektrycznej i brak jest możliwości używania grzałek.

2. Kocioł elektryczny. Zdecydowanie najpopularniejszy wybór, idealny w domowej praktyce gorzelniczej. Na rynku dostępne są 2 rozwiązania:

Nowe lub używane kegi po piwie, dostosowane do destylatora (wyposażone w grzałkę elektryczną). Plusem tego rozwiązania jest niższa cena. Minusem jest wysokość kegów: Są one wąskie i wysokie, przez co zamontowany na nich destylator, zwłaszcza większy, cięższy sprzęt (np. fi 76), może być dość niestabilny - należy uważać podczas obsługi. Jeśli mamy też ograniczoną wysokość pomieszczenia w którym będzie stał destylator, szkoda tracić tą wysokość na wysoki i wąski kocioł - lepiej wykorzystać ją na wyższą kolumnę. Pojemności kegów to najczęściej 30 lub 50 l. Są także kegi 20 oraz 100l, ale rzadziej spotykane.
Drugim rozwiązaniem jest zakup nowego kotła, zaprojektowanego i dedykowanego do destylatora. Kocioł powinien być ze stali nierdzewnej, rekomendowana grubość stali to dla pojemności do 100l - min 1.5 mm. Dobrze jeśli kocioł ma przetłoczenia na boczkach oraz górnej dennicy - dzięki temu znacznie poprawia się sztywność całej konstrukcji. W DOBRYDESTYLATOR produkujemy kotły z blachy nierdzewnej 1.5mm, o pojemnościach 30, 50 i 70l.

3. Kocioł z płaszczem. Z racji wysokiej ceny, rozwiązanie rzadziej spotykane, wybierane przez użytkowników o grubszym portfelu i świadomych, w jaki sposób można wykorzystywać pełnię możliwości takiego kotła. Kocioł z płaszczem to właściwie kocioł w kotle. Medium grzewczym w kotle zewnętrznym jest najczęściej olej grzewczy, który podgrzewa kocioł wewnętrzny z nastawem/zacierem. Pozwala to na gotowanie nie tylko rzadkich, pozbawionych części stałych nastawów (tak jak w kotłach elektrycznych), ale także całych owoców czy gęstych, niefiltrowanych nastawów. W praktyce domowej, najczęściej oferowane są kotły pracujące bezciśnieniowo, tj. otwarte atmosferycznie. Taki kocioł jest bezpieczny, nie ma ryzyka wzrostu ciśnienia w kotle. Kotły ciśnieniowe do domowego użytku są rzadkością - wymagają spełnienia restrykcyjnych, skomplikowanych procedur nadzoru technicznego i reżimu przygotowania, są więc spotykane raczej w profesjonalnych destylatorach rzemieślniczych czy destylarniach.

Praca na kotle z płaszczem wymaga uwagi i zachowania ostrożności, tak aby nie doszło do wzrostu ciśnienia w płaszczu (np. wskutek zamknięcia czy zapchania zaworu odpowietrzającego) czy też wylania gorącego oleju i w efekcie do poparzenia. Kocioł z płaszczem nie pokaże pełni swoich możliwości gdy pracujemy na rzadkich (przecedzonych) nastawach owocowych czy zbożowych, a także wtedy, gdy przygotowujemy nastawy cukrowe. W takich przypadkach zupełnie wystarczają kotły elektryczne. Natomiast gdy zależy nam na gotowaniu całych pełnych owoców/zbóż (bez filtrowania), wówczas kocioł z płaszczem jest niezbędny.

Niezależnie od tego, jaki kocioł wybierzemy, zwróćmy uwagę na to, żeby wyjście z kotła było tej samej (lub większej) średnicy, co rura destylatora. Niewłaściwe jest stosowanie przejściówek i reduktorów, żeby np. łączyć wyjścia z kotła 50mm z kolumną 60mm. Tworzy się wtedy na wyjściu z kotła 'wąskie gardło; i cała kolumna nie będzie pracowała optymalnie.

POJEMNOŚĆ KOTŁA

Wybierając pojemność kotła, powinniśmy wziąć pod uwagę co najmniej 3 aspekty:

1. Wybrany rozmiar i typ destylatora. Pojemność kotła powinna być bowiem z nimi w pewnej korelacji. Wybranie dużego kotła do małego destylatora nie ma sensu, bo wówczas proces i przepędzenie zawartości całego kotła, będzie bardzo długo trwał. Podobnie, lepiej nie łączyć dużych destylatorów (np. kolumny fi 76 która jest przeznaczona do produkcji większych ilości destylatu) z małym kotłem np. 30 l. Nie wykorzystamy wtedy pełni możliwości takiego destylatora. Pewnym wyjątkiem od powyższych zasad są oczywiście sytuacje, gdy mamy ograniczoną wysokość pomieszczeń, lub z racji np. wieku nie możemy dźwigać większych i cięższych kotłów.

2. Ilości destylatu które zamierzamy przygotowywać. Jeśli chcemy przygotować na raz 3-5 litrów spirytusu, spokojnie wystarczy mniejszy (nawet 30 l) kocioł. Gdy jednak będziemy chcieli z jednej 'sesji' wyciągnąć więcej - wówczas kocioł powinien być większy. Ważne jest też, co przygotowujemy. Jeśli robimy tylko cukrówki, wówczas z reguły do przegotowania jest najcześciej ok. 25l. (tj. 1 standardowa paczka drożdży) lub 50l. (2 paczki drożdży) nastawu. Jeśli jednak robimy nastawy z owoców, dostępnych sezonowo, wówczas najczęściej przygotowujemy takie nastawy jednorazowo w większej ilości - i żeby je jednorazowo przepędzić, przyda się większy kocioł.

3. Łatwość obsługi kotła. Chodzi tutaj o takie czynności, jak opróżnianie i mycia kotła. Kocioł 70 wraz z pełnym nastawem waży ponad 70 kg, po destylacji może ważyć 50-60 kg. Jeśli mamy go gdzieś przenosić czy podnosić (np. w celu opróżnienia), wówczas musimy przemyśleć czy sami jesteśmy w stanie to zrobić - bo może być to problemem dla np. emerytów. Także, dla użytkowników pracujących w niewielkich pomieszczeniach (np. mieszkania w bloku), gdzie praca i przechowywanie sprzętu jest problematyczne z uwagi na brak miejsca - można rekomendować mniejsze kotły.

W DOBRYDESTYLATOR oferujemy 3 pojemności kotła: 30, 50 i 70 l.

5. Wypełnienie kolumny i system pozyskiwania destylatu

Wypełnienie destylatora stosuje się tylko w kolumnach typu zimne palce oraz przede wszystkim w kolumnach rektyfikacyjnych. System pozyskiwania destylatu to natomiast parametr ściśle związany z kolumną rektyfikacyjną - nie dotyczy alembików, potstili czy kolumn półkowych.

WYPEŁNIENIE KOLUMNY

Wypełnienie kolumny to materiał, którym wypełniona jest kolumna. Po co wypełnia się kolumnę? Po to, aby znacząco zwiększyć powierzchnię parowania/skraplania i zwiększyć rozdzielczość kolumny. Wysoka rozdzielczość jest kluczowa w dobrym oczyszczeniu destylatu i uzyskaniu wysokoprocentowego, czystego wyrobu końcowego, pozbawionego zanieczyszczeń.

Dawniej jako wypełnienie stosowano zwoje drutu, ceramiczne pierścienie, szklane rurki czy kuchenne zmywaki nierdzewne. Obecnie takie wypełnienia także są spotykane w tańszych, ekonomicznych wersjach destylatorów. W lepszych sprzętach, spotkamy za to prawie wyłącznie nowy typ wypełnienia - przygotowane specjalnie do destylacji nierdzewne sprężynki pryzmatyczne. Jest to aktualnie standard w destylatorach i spełnia swoją funkcję zdecydowanie lepiej niż wszystkie inne alternatywy.

Wypełnienie pryzmatyczne ma różne specyfikacje (grubość i szerokość sprężynki, grubość i jakość drutu z jakiego została zrobiona, gęstość zasypowa, etc). Na rynku jest aktualnie kilku producentów wypełnienia pryzmatycznego - najbardziej renomowani to HENITOM oraz PLIPEK. W DOBRYDESTYLATOR stosujemy wypełnienie marki HENITOM.

Sprężynki mogą być miedziane oraz nierdzewne. Sprężynki miedziane stosuje się w destylatorach nierdzewnych - wypełnia się nimi tylko 20-30 cm rury, zapewniając tym samym obecność miedzi w destylatorze (jest to tzw. katalizator). Pozostała część kolumny wypełniona jest sprężynkami nierdzewnymi - znacznie lepiej spełniają one funkcję, do której są używane (tj. oczyszczanie i wzmacnianie destylatu). Zastosowanie sprężynek miedzianych w całej kolumnie, mimo że by zapewniło dużą, pożądaną zawartość miedzi w destylatorze - nie zapewniłoby wystarczającej rozdzielczości kolumny. Dlatego, poza katalizatorem - stosujemy tylko sprężynki nierdzewne.

W kolumnach miedzianych, stosuje się natomiast wyłącznie sprężynki nierdzewne. Dodatkowa miedź (katalizator) nie jest tutaj potrzebny, bo cały sprzęt jest miedziany. Sprężynki powinny wypełniać szczelnie całą część kolumnową, bez przerw czy pustek. Przykładowo, w naszej aparaturze do destylacji na spirytus (kolumnie rektyfikacyjnej) średnicy 54mm, wchodzi od 2.2 do 3 litrów sprężynek, zależnie od wysokości kolumny.

SYSTEM POZYSKIWANIA DESTYLATU

Każda kolumna rektyfikacyjna musi mieć zaworek bądź zawór, którym pozyskuje się destylat (spirytus). W uproszczeniu mówiąc, w kolumnach stosuje się 4 różne rozwiązania: System LM, VM, OLM, OVM.

Tańsze kolumny, posiadają tylko jeden system - najczęściej jest to system LM (zaworek znajduje się w głowicy). Tylko jeden system ogranicza jednak możliwość dobrego wybrania przedgonów podczas destylacji, a także przygotowania czystych, pozbawionych zanieczyszczeń spirytusów. Dlatego dobra kolumna, powinna mieć 2 systemy. Najlepszą, rekomendowaną kombinacją jest LM+OVM lub LM+OLM. Wśród doświadczonych destylatorów, nie ma zgody co do tego, który z tych 2 wariantów jest lepszy; My także uważamy, że są one równoważne i przy wyborze decydują już indywidualne preferencje każdego destylatora.

W DOBRY DESTYLATOR, zaopatrujemy nasze kolumny w systemy LM+OVM.

////

Każdy destylator w DobryDestylator jest dostępny w różnych wersjach konfiguracyjnych - jeśli masz więc wątpliwości odnośnie właściwego wyboru, prosimy o wcześniejszy kontakt.

PRZEGLĄD RYNKU

Co wybieramy w kolejności:

1. Materiał z jakiego jest destylator

2. Typ destylatora

3. Rozmiar destylatora - Średnica i wysokość

4. Rodzaj i pojemność kotła

5. Wypełnienie kolumny i system pozyskiwania destylatu

Kontakt

Produkty

Szybkie linki